วันเสาร์ที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554

รักปาฎิหารย์


รักปาฎิหารย์กับมหาอุทกภัย
ปี2554ช่วงเดือนกันยายน-ตุลาคม ได้เกิดน้ำท่วมใหญ่สุด
ตั้งแต่ภาคเหนือสุด น้ำท่วมและไหลเอ่อล้น ปิง วัง ยม น่าน
แล้วไหลลงสู่เจ้าพระยา ถึง กรุงเทพมหานคร
มันเป็นอุทกภัยครั้งใหญ่ ที่ไม่มีใครคาดคิดมาก่อนว่าจะเป็นไปได้
ในขณะที่ผู้คนจำนวนมากหมายที่ได้รับความเดือดร้อนจากน้ำท่วม
...............................................
ในช่วงเวลานั้นผมได้มีโอกาสไปอยุธยาเมืองเก่า และได้รู้จักกับหนุ่มสาวคู่หนึ่ง
เขาได้เล่าเรื่องราวความประทับใจให้ผมฟังว่า......
.......ได้เกิดปาฎิหารย์กับเขาสองคน
มันคือ....ความรักปาฎิหารย์
......เป็นความรักที่เหนือความคาดหมาย
จู่ๆก็พบรัก.......จู่ๆก็มีรัก
ในท่ามกลางของสายน้ำที่ท่วมบ้านท่วมเมืองจนแทบไม่มีที่อยู่
.....แต่เขามีความสุขที่ถูกน้ำท่วม
เหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้น ตั้งแต่เขาสองคนได้พบกันและได้รู้จักกัน
....จนถึงเข้าใจกันและรักกัน
และเมื่อถึงวันขึ้นเรือนหอต้องถูกน้ำท่วม
.....ผู้คนอพยมหนี้น้ำไปหมด เหลือเพียงคู่รักคู่นี้
อะไรๆที่เกิดขึ้นอย่างกะว่ามีใครมากำหนดเอาไว้ล่วงหน้า
.....เพื่อให้เขาสองคนได้อยู่ด้วยกันเพียงลำพัง
เป็นสิ่งที่ยากที่จะอธิบายหรือบอกได้..........
..................................................................
..................................................................
เป็นอะไรที่ที่มองไม่เห็น....แต่สัมผัสได้ด้วยใจและความรู้สึก
เขาขอเรียกสิ่งนี้ว่า...."รักปาฎิหารย์"

วันจันทร์ที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2554

ที่รัก


หลักวิทยาศาสตร์อยู่บนพื้นฐานของเหตุและผล
แต่หลักของความรัก
.....เหนือเหตุและผล
.........เหนือความคาดหมาย
เมื่อเจอคนที่ใช่....ความรักความผูกพันธ์ก็จะเกิด
แม้ว่า...ใจเราไม่อยากจะคิด ไม่อยากจะผูกพันธ์
แต่ก็...ไม่อาจจะห้ามไม่ให้รักไม่ให้ผูกพันธ์ได้
แม้ว่า....ความเป็นไปได้จะมีอุปสรรคหรือเท่ากับศูนย์
ก็จะรัก.......
เพราะว่า.....ใจเรารักกัน
เพราะว่า.....ใจเราผูกพันธ์กัน
"ที่รัก".....เป็นความรู้สึกที่ออกมาจากใจ
.....ไม่ใช่ออกมาจากปาก
อยากจะเรียกเธอวันละหลายๆครั้งว่า....ที่รัก
....ที่รัก....
.......ที่รักจ๋า....
..........รักนะจุ๊บๆ

วันอาทิตย์ที่ 18 กันยายน พ.ศ. 2554

กอด


ใครไม่มีรัก
หรือ ไม่เคยรักใครจริงๆ
จะไม่รู้หรอกว่า.....
"กอด"....
หมายถึงอะไร..........?
ให้ความรู้สึกอย่างไร.........?
สำหรับคนที่มีรัก รักจริงๆ ถึงจะรุ้ได้ว่า.....
"กอด"
นั้นหมายถึง..........
ความรัก
ความห่วงใย
ความเอาใจใส่
เอาใจคนที่เรารักมาใส่ใจเรา
คือ.......
อยากดูแลคนที่เรารัก
อยากอยู่ใกล้ๆคนที่เรารัก
ไม่อยากห่าง.....
แม้สักวินาที.....
ก็ไม่อยากห่างไปไหน
อยากกอดให้ความอบอุ่น
อยากกอดนานนนนนนนนนนนนนนาน....

จาก..ใจที่รักเธอ



Dating with east european girls

วันอาทิตย์ที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2554

เวลาของเรา


ถึงแม้ว่าวันนี้มันจะมีอุปสรรคสักแค่ไหน
..........ฉันไม่เคยท้อ
......ฉันไม่เคยห่วง
เพราะฉันเชื่อมั่นในความรักที่เรามีให้กัน
......ทุกอย่างจะต้องผ่านไปด้วยดี
เพราะเชื่อว่า.....รักแท้ย่อมชนะอุปสรรคต่างๆได้
และอยากให้เธอรู้ว่า......
...................ฉันจะอยู่เคียงข้างเธอตลอดไป
..................ไม่ว่าจะร้อนหรือจะหนาว
เราจะอยู่.....เคียงข้าง.....กันและกัน
เราจะอยู่....ให้กำลังใจ...กันและกัน
เราจะอยู่....ให้ความอบอุ่น....กันและกัน
เราจะอยู่....เคียงข้างกัน........ตลอดไป
จะนานสักแค่ไหนเราก็จะรอ...............
รอจนกว่า...............จะถึงเวลาของเรา

จาก...ฉันและเธอ

เพือเธอตลอดไป


เพราะรักเธอ......อยากทำอะไรเพื่อเธอ
เพราะรักเธอ......อยากมีอะไรให้เธอ
อะไรก็ได้ที่ฉันสามารถทำให้เธอได้....ฉันจะทำเพื่อเธอ
จริงๆนะ.....
จริงๆ.........ฉันจะทำทุกอย่างเพื่อเธอ
ถึงแม้วันนี้เธอจะยังไม่เห็นว่า....ฉันทำทุกอย่างเพื่อเธอ
...........ฉันก็จะทำ
สักวันหนึ่งเธอคงเข้าใจในตัวฉัน
แม้ว่าวันนั้นจะนานสักแค่ไหน.......
อาจจะนาน....จนไม่มีฉันอยู่ในใจของเธอแล้วก็ตาม
ฉันก็จะทำ.....เพื่อเก็บไว้เป็นอนุสรณ์....ที่ได้รักเธอ
ไม่ว่าจะนานแค่ไหน....รักนี้ฉันก็จะมีให้เธอ
..........เพื่อเธอคนเดียวเท่านั้น
เพราะฉันรักเธอ....รักมากๆ
ด้วยใจที่พร้อมที่จะให้เธอ
หวังว่าสิ่งที่ฉันได้ทำไว้นี้จะทำให้เธอได้คิดถึงฉันบ้างสักนิด
เพราะทุกอย่างที่ฉันได้คิด...ได้ทำไว้...เพราะเธอคนเดียว
เธอ.....ทำให้ฉันมีกำลังใจที่จะต่อสู้กับอะไรต่อมิอะไร
เธอ.....คือดวงใจของฉัน
เธอ.....คือคนที่ทำให้ฉันได้รู้ถึงความรู้สึกที่แท้จริงของความรัก
ความรักที่มันเกิดขึ้นพร้อมกับกำลังใจ
ที่ทำให้เธอและฉันมีความสุขไปพร้อมๆกัน
เธอคือแรงบันดาลใจให้ฉัน............
......มีกำลังใจ
........มีพลัง
..........มีเป้าหมาย
............มีชีวิตชีวา
.............มีความสุข
ฉันรักเธอมาก.....มากเกินกว่าที่จะบรรยาย
ฉันพร้อมที่จะทำทุกอย่างที่ฉันสามารถทำได้....เพื่อเธอ
เพื่อเธอ...คนที่ฉันไม่เคยคาดคิดว่า...ฉันจะมีโอกาสได้ทำให้ใครอีก นอกจากเธอ
ฉันรักเธอ......จะรักเธอ.....ตลอดไป
ฉันรักเธอ......และ....จะทำเพื่อเธอตลอดไป

จาก...ฉันและเธอ


วันศุกร์ที่ 9 กันยายน พ.ศ. 2554

นอนไม่หลับ


คิดถึงเธอ.....นอนไม่หลับ
ทำไมต้อง....คิดถึงเธอ
ทำไมต้อง....คิดถึงเธอมากมายขนาดนี้นะ
..........ทำไม.......ทำไม?????
ทำไมต้อง....นั่งฝันถึงเธอ
ทำไมต้อง....โหยหาเธอ
ตอนนี้เลยเวลาเที่ยงคืนสิบกว่านาที่แล้ว
มันเหมือนเวลาไม่ได้ช่วยอะไรเลย
อยากรู้จริงๆว่าเธอ..........
........คิดถึงฉันมากมาย.......เหมือนที่ฉันคิดถึงเธอหรือเปล่า
เธอคงเป็นเหมือนฉันละมั้ง....หรือว่าฉันคิดไปเอง
ทำไงได้..........ก็ฉันมีใจให้เธอไปแล้ว
ความคิดถึงเธอมันก็ต้องมีเป็นเรื่องธรรมดา
ทั้งๆที่ไม่รู้ว่า....เธอคิดถึงฉันบ้างหรือเปล่า
แต่มันก็ทำให้ฉัน....มีความสุขเมื่อได้คิดถึงเธอ
เธอจะรู้ไหมนะว่า.....
..................ฉันนอนไม่หลับคิดถึงแต่เธอ
เธอจะรู้ไหมนะว่า.....
..................ฉันนอนไม่หลับ
............นอนไม่หลับมาหลายคืน
อยากจะกระซิบข้างๆเธอ
อยากจะบอกให้เธอได้รู้ว่า......
"คิดถึงเธอมากที่สุดเลยรู้ไหม
...มากมายจนนอนไม่หลับ..."

จาก:ฉันและเธอ

วันอังคารที่ 6 กันยายน พ.ศ. 2554

บันทึกความในใจ


กันยายน 2554
ถึงเธอ...คนที่ฝันตอนตื่น

จะมีสักกี่คนเมื่อได้มารู้จักและมีความรู้สึกดีๆให้กัน
เมื่อได้พูดกัน.....เมื่อได้คุยกัน
ทั้งๆที่เพิ่งได้รู้จัก....มันแปลก...
แปลกตรงที่ว่า.....
เมื่อฉันได้พูดได้คุยกับคุณ...ฉันมีความรู้สึกถึงความอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก
มันเป็นไปได้อย่างไร.....
ไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไม.....เพราะอะไร?
ทั้งๆที่รู้อยู่เต็มอกว่า...ฉันไม่ควรที่จะมีความรู้สึกแบบนี้ให้กับใครได้อีก
แต่ก็ยังหาคำตอบให้กับตัวเองไม่ได้ว่า..ทำไม?
......ทำไมต้องรู้สึกผูกพันธ์
......ทำไมต้องคิดถึง
......ทำไมต้องห่วงหา
......ทำไมต้องอยากคุยด้วย
......ทำไมต้องอยากได้ยินเสียง
......ทำไมต้องอยากเห็นหน้า
และทำไมๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ......
มันอาจจะเร็วเกินไปมากๆที่ฉันจะบอกกับคุณว่า.."ฉันรักคุณ"
เพราะการที่จะเอ่ยคำว่า"รัก"ออกมาได้นั้นมันไม่ใช่เรื่องง่ายๆสำหรับฉัน
แม้วันเวลาจะผ่านไปนานสักแค่ไหนหรือด้วยเหตุผลใดๆก็ตาม
ฉันอยากจะบอกกันคุณว่า.......
ฉันดีใจนะ........ที่ได้รู้จักคุณ
ฉันดีใจนะ........ที่รู้ว่าคุณคิดถึง
ฉันดีใจนะ........ที่รู้ว่าคุณรัก
ฉันดีใจนะ........ที่ได้รักคุณ
และ.....ฉันขอสัญญาว่า....ฉันจะรักคุณตลอดไป............


จาก:ใจฉัน

พบรัก

Dating with chinese girls

ในชีวิตของคนเราจะมีสักกี่คนที่ได้รู้จักคำว่า..."รัก"
และ...."ได้รัก"....เมื่อได้เจอคนที่..."เรารัก"...และ..."รักเรา"
จะมีสักกี่คนที่พบเจอกันแล้วได้..."รักกัน"
...ด้วยคนสองคน
........ด้วยใจสองใจตรงกัน
...........คิดเหมือนกัน
..............รักเหมือนกัน
..................พบรักเหมือนกัน
.......................พบรักโดยที่ไม่รู้มาก่อน
พบรักโดยที่....
โดยที่....ทั้งสองใจไม่ได้คาดคิดมาก่อนว่า...จะพบรัก
....มันเหมือนมีมนต์วิเศษ.......ให้ใจสองใจมาเจอกัน
......มันเหมือนมีมนต์วิเศษ.......ให้ใจสองใจมาผูกพันธ์กัน
........มันเหมือนมีมนต์วิเศษ.......ให้ใจสองใจมาคิดถึงกัน
..........มันเหมือนมีมนต์วิเศษ.......ให้ใจสองใจได้มา.."รักกัน"
ทั้งๆที่.....เพิ่งได้พบ
ทั้งๆที่.....เพิ่งได้เจอ
แต่......มันก็ทำให้เกิดความรัก
นี่หรือที่เขาเรียกว่า.."รักแรกพบ"
...."พบรัก"....เมื่อได้พบกัน


จาก:ฉันและเธอ




Travel with friends worldwide

คิดถึงเธอมากที่สุด


คิดถึง.....ทำไมต้องคืดถึงขนาดนี้
ไม่ว่าเวลามันจะผ่านไปสักกี่โมง...สักกี่ยาม
ทำไม......ความคิดถึง
...........มันไม่ลดน้อยลงเลย
........ยิ่งนานวัน
.....ยิ่งผ่านไป
ความคิดถึง...มันยิ่งมากขึ้น....มากขึ้น
จนทำให้เรารู้สึกว่า "ทำไมเนี่ย....ทำไม?"
ทำไม....เขาถึงได้มีอิทธิพลต่อความรู้สึกของเราได้ถึงขนาดนี้
.........ทุกเวลา
.....................ทุกนาที
ไม่ว่าจะทำอะไร...........
เรา....พยายามที่จะตัดความคิดถึงออกไป
แต่....เราก็ทำไมได้
มันวกเข้ามา...ในความรู้สึกของเราตลอดเวลา
คิด....คิดถึงว่า....ตอนนี้เค้ากำลังทำอะไรอยู่น๊า...?
คิด....คิดถึงว่า...เค้าจะคิดถึงเราบ้างหรือเปล่าน๊า...?
คิด....คิดถึงว่า...เค้าจะเป็นเหมือนอย่างที่เราคิดอยู่ไหมน๊า...?
คิด....คิดถึงว่า...เค้าจะคิดถึงเราทุกเวลาเหมือนอย่างเราไหมน๊า...?
คิด....คิดถึงว่า...เค้าจะอยู่อย่างไร?
คิด....คิดถึงว่า...เค้าจะนอนอย่างไร?
คิด....คิดถึงว่า...เค้าจะทานข้าวกับอะไร?
คิด....คิดถึงว่า...เค้าจะสบายดีหรือเปล่า?
คิดถึง...คิดถึง....คิดถึง......
......................."คิดถึงเธอมากที่สุด".......


จาก:ฉันและเธอ

วันอาทิตย์ที่ 4 กันยายน พ.ศ. 2554

หมดเวลาของรัก


ถ้าไม่รักกันแล้ว อย่าเลี้ยงใจไว้ด้วยคำว่า"รัก"
เพราะคนที่ถูก"แกล้งรัก"ได้ฟังคำนี้แล้วมัน"เจ็บ"
ในเมื่อรักได้ ก็เลิกรักได้เหมือนกัน
เพราะใจเป็นของเรา เราสามารถบังคับใจของเราได้
เพราะร้อยคำลาไม่เจ็บเท่าหนึ่งคำหลอกลวง
เมื่อเลิกกันไปแล้วอย่ามีความรู้สึกว่า....
"ถ้าขาดเขาไปแล้วเราจะอยู่ไม่ได้"
ชีวิตเราต้องดำเนินต่อไป...อย่าทำร้ายตัวเอง

หมดเวลา...สำหรับ...คำว่าหลอก
ถ้าไม่รัก...กันแล้ว...ของให้บอก
อย่ามาหลอก...ฝืนใจ...ให้ขื่นขม
อย่าให้จม...กัยน้ำตา...เพราะคำว่า"รัก"

ถ้าไม่รัก...กันแล้ว...ก็อย่าฝืน
ขอให้คืน...หัวใจ...นั้นกลับมา
อาจเสียใจ...ร้องให้...มีน้ำตา
แต่เวลา...จะเป็นยา...รักษาใจ

บทประพันธ์:ปลาซิว

ระยะทางของความรัก

Dating with east european girls

ถ้าหากรักใคร อย่างรักเขาจนเต็มร้อย
อย่ารักเขาทั้งตัว สังคมเปลี่ยนแปลงเร็ว
รักได้แต่มองระยะการเดินทางไว้บ้าง
ทุกวันนี้ความรักมันรวดเร็วจนเกินไป
ความรักที่แท้จริงไม่ใช่สปีดอินตอร์เน็ต
ถ้ารีบร้อนให้ในจังหวะที่ไม่ควรให้
คนรักของเราจะเคยตัว ถ้าเขาได้ในระยะสั้น
มันเป็นแค่..."ความหลง"
เมื่อความสุขมันจางไปก็แค่นอนคุยกับความหลัง

ระยะทาง...พิสูจน์...ฝีเท้าม้า
กาลเวลา...พิสูจน์...จิตใจคน
ถึงแม้รัก...มากมาย...สักเพียงใด
ถ้าหากใจ...ไม่มั่นคง...ก็จบลง ตรงคำว่า"เลิกรักกัน"

บทประพันธ์:ปลาซิว


Dating with east european girls

มีเขามีเรา


การจะรักใคร คือ การทำความรู้จัก
ต้องรู้จักตัวเอง รู้จักตัวตนของเขา
รู้จักจังหวะชีวิตของเขา และของเรา
รู้จักซึ่งกันและกัน เพิ่มในสิ่งที่ขาดหายไป
ความรัก.....เกิดจากคนสองคน
ไม่ใช่ฝ่ายหนึ่งฝ่ายเดียว
ความรัก.....คือกันและกัน
เมื่อเรารักเขา เขาคนนั้นก็ต้องรักเรา
"มีเขา" และ.."ต้องมีเรา"จึงจะกลายเป็น.."รัก"

เมื่อมีเขา...ก็ต้อง...มีเรา
เวลาเศร้า...สองเรา...คอยปลอบขวัญ
ยามมีสุข...หรือทุกข์...อยู่ร่วมกัน
ชีวิตนี้...เธอกับฉัน...รักกันนิรันดร....

บทประพันธ์:ปลาซิว

เมื่อเธอหมดรัก


คนเราถ้าหากจะต้อง.......เลิกกัน
และจากกันไป......ทั้งๆที่ฉันยังรัก....แต่เธอหมดรัก
....มันเป็นอะไรที่เจ็บปวดและทรมานมาก
............ถ้าหากใครไม่เจอกับตัวเอง
ก็คงไม่เข้าใจความรู้สึกแบบนี้จริงๆหรอก
แม้อาจเป็นสิ่งสุดท้าย.....ที่ฉันได้เจอเธอ
เป็นสิ่งสุดท้าย.......ที่ฉันได้มองเธอ
จะบอกให้รับรู้และย้ำว่า...ฉันรักเธอ
แม้จะต้องจากกันแต่ภายในใจฉันยังมีเธอ
..........เธอมีค่าเกินที่ฉันจะลืม
ความทรงจำครั้งนี้ไม่เคยลืมเธอ.........
.........รักมาก...ไม่อยากเลิก....
แต่จำใจต้องเลิก..........
........เพราะตัวเองต้องเจ็บคนเดียว
ทั้งๆที่ก่อนจะคบกัน สัญญาต่อหน้ากันเป็นอย่างดี
ว่า........จะรักและดูแลกันตลอดไป
.................ในเมื่อไม่ใส่ใจ ไม่คิดถึง
.........................ไม่เคยห่วงความรู้สึก
ไม่ได้นอกใจเพียงแต่....."หมดรัก"...ไปแค่นั้น

จาก:หญิงน้อยน้อย

วันศุกร์ที่ 2 กันยายน พ.ศ. 2554

บันทึกรัก


กันยายน 2554
ถึงเธอ...ที่รัก

บันทึกฉบับนี้จะติดอยู่ข้างๆเธอ
........บนโต๊ะที่ทำงานของเธอ
..............บนโต๊ะที่บ้านของเธอ
.....................บนเครื่องคอมฯของเธอ
เธอสามารถที่จะเปิดอ่านได้ทุกเวลา.....
ไม่ว่ากาลเวลาข้างหน้าจะเป็นเช่นไร
บันทึกนี้จะยังคงอยู่ที่นี่ตลอดไป.....
..........แม้ว่าเธอจะไม่รัก
.....แม้ว่าเธอจะไม่ชอบ
เธอก็ไม่สามารถที่จะแกะบันทึกนี้ออกหรือแก้ไขได้

ฉันอยากจะบอกเธอว่า....
ฉันดีใจ........ที่ได้รู้จักเธอ.....
ฉันมีความสุข....ที่ได้รักเธอ
ฉันมีความสุข....ที่ได้คุยกับเธอ
ฉันมีความสุข....ที่ได้ยินเสียงเธอ
ฉันมีความสุข....ที่เห็นเธอมีความสุข
ฉันมีความสุข....เมื่อรู้ว่าเธอรัก
ฉันมีความสุข....เมื่อรู้ว่าเธอห่วงใย

ฉันขอสัญญาว่า......
ฉันจะรักเธอเป็นคนสุดท้าย...และ...จะรักเธอตลอดไป

รักและคิดถึง
จาก:คนที่ฝันตอนตื่น...ถึงเธอเป็นประจำ

สัญญาเมื่อหน้าฝน


ฝนตกรินริน....หอมไอดิน...กลิ่นไอฝน
คิดถึงคน....ห่างไกล...ที่ไกลโพ้น
สองเราเคย...ร่วมสัญญา....เมื่อหน้าฝน
ว่าเราสอง....จะรักซื่อสัตย์....และมั่นคง

วันนี้เธอ...คงไม่ลืม...คำสัญญา
คำสัญญา...ว่าจะกลับ...ตอนหน้าฝน
เวลาผ่านพ้น..เคลื่อนมา...หน้าฝนใหม่
เธอไม่กลับ...ตามสัญญา...ที่ให้ไว้
หรือมีใหม่...แล้วไซร์..ไม่กลับมา

เธอรู้บ้างไหม...ว่าใจฉัน...นั้นเฝ้ารอ
ไม่เคยท้อ..รอถึงวัน..ให้เธอกลับ
นั่งรอรับ...นับวัน...ผ่านเดือนปี
รอเธอนี้...ให้กลับมา...เหมือนดั่งเดิม

ยามเมื่อเห็น..ฝนตก...มาคราใด
ทำให้ใจ...ฉันหนาวเหน็บ...ยิ่งกว่ากาย
หนาวกาย..ยังห่มผ้า..ให้หายหนาว
แต่หนาวใจ...ใครจะเป็น..ใจให้ห่ม
เฝ้าแต่รอ...วันที่เธอ...กลับมาหา
รอเธอมา...เป็นผ้าห่มใจ...ให้หายหนาว

บทประพันธ์:ปลาซิว

คนแอบรัก


ความรัก... เราไม่ต้องพยายามอะไรกับมันมากมายเลย
เขาจะรักเราหรือไม่....
........มันขึ้นอยู่ที่เขา...ไม่ใช่เรา
ถ้าคนเขาจะไม่รัก แม้จะพยายามทุกวิถีทาง
เขาก็ไม่รักอยู่ดี ใครที่กำลังแอบรักอยู่ควรคิดว่า
จะรักต่อไป......หรือควรลืม......
การที่แอบรักเขามันเป็น.....รักเขาข้างเดียว
"ก็เหมือนเอาไข่ไปทุบหิน"เราควรมองไปข้างหน้า
........คนที่เห็นค่าของเรายังมี
................ก่อนจะรักใครให้ใช้สมองนำหัวใจ
แล้วความรักจะไม่ทำให้"หัวใจ"เราต้องเจ็บ

แอบรัก....คนที่เขา...ไม่รักเรา
มีแต่เศร้า....เพราะว่าเขา...ไม่รับรู้
เขารับรู้....แล้วไม่รัก....เจ็บหนักกว่า
จงขอเก็บ....รักนั้นไว้...เพียงในใจ

บทประพันธ์:ปลาซิว

ฝันดีนะ

เป็นคำกล่าวอำลา.....ในยามค่ำคืน
ให้กับคนที่เรารัก.......
.........ให้กับคนที่เราห่วงใย
..................ให้กับคนที่เราคิดถึง
ฝันดีนะ.....
ในความหมายจริงๆที่เอ่ยคำลานี้ออกมา
ไม่ได้หมายความว่า....
ให้นอนหลับแล้วก็ฝันเป็นเรื่องเป็นราวหรือเป็นตุเป็นตะ
แต่หมายความถึง.......
....ความรัก
.......ความคิดถึง
..........ความห่วงใย
............ห่วงใยคนที่เรารักและคิดถึง
ความปรารถนาดีและความห่วงใยนี้
ยากนัก.........ที่จะบรรยายออกมาให้รู้ได้
ฝันดีนะคนเก่ง
..........ฝันดีนะคนดี
...................ฝันดีนะที่รัก


ไม่ให้ใบขับขี่


เป็นเรื่องจริง...นานนนนมาแล้ว
ที่หมู่บ้านชนบทแห่งหนึ่ง(หมู่บ้านผมเอง ซึ่งผมอยู่ในเหตุการณ์นี่ด้วย)
เช้าวันหนึ่ง.....
ยาย.."ขับรถพายายเข้าไปในเมืองหน่อย"
หลาน.."ไปไม่ได้หรอกยาย"
ยาย..."ทำไมจะไม่ได้ ไปแปปดียว"
หลาน.."ไปไม่ได้ครับยาย"
ยาย..."ตะกี้ยังเห็นขับได้อยู่เลย รถไม่ได้เสียสักหน่อย"
หลาน.."ผมไม่มีใบขับขี่ครับยาย"
ยาย..."ไอทิดมันยังขับได้ไม่เห็นต้องใช้ใบขับขี่"
หลาน..."มี๊...อายทิดเขามีใบขับขี่ครับยาย"
ยาย..."น๊า...พายายไปแปปเดียว แค่นี้ไม่ได้เหรอ"
หลาน.."ผมไม่มีใบขับขี่ครับยาย"
ยาย..."ยายให้เอ็งขับ...ไม่ได้ให้ใบขับขี่ขับ"
หลาน..."...................."

อยากอยู่กลางใจเธอ


การที่เราจะไปอยู่....กลางใจใครสักคน
จะได้อยู่ตลอดไป...หรือไม่ได้อยู่อีกต่อไป
มันไม่ขึ้นอยู่กับ...การกระทำของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง
แต่มันจะต้องมีความรู้สึก......
ของทั้งสองฝ่ายว่า......
..........อยากจะอยู่กลางใจของเขาตลอดไป
และอีกฝ่าย......จะให้เขาอยู่กลางใจตลอดไปหรือไม่
มันคือความเข้าใจ.........
............ของกันและกัน
...................ของคนสองคน
มันไม่ขึ้นอยู่กับการที่จะ"ต้องทำอย่างไร"??
เพราะมันไม่ใช่เหตุผลการกระทำ.....ที่จะทำให้ใจสองใจ....
จะอยู่กลางใจของกันและกัน


จาก:หญิงน้อยน้อย

ความรักไม่จำกัดเวลา


ความรักของคนเรา...ไม่จำกัดเวลา
คนที่จะรักกัน....เพียงพบกันเดี๋ยวเดียว...ก็รักกันได้

ช่วงหนึ่งของเวลาที่เรารู้จักกัน
กับความสุขเล็กๆที่มีให้กัน สั้น..สั้น..ง่าย..ง่าย
ใครใครก็พูดกันว่า........
เวลามันน้อยเกินไป....ที่เราจะรักกัน
นอกจากเราสองคน ใครเล่าที่จะรู้......
ว่าความรัก....ไม่จำกัดเลยแม้กระทั้งเวลา

บทประพันธ์:ปลาซิว

รักเผื่อใจ


รักเผื่อใจไม่ใช่รักเผื่อเลือก
รักเผื่อใจ คือ การเก็บไว้รักตัวเองบ้าง
เมื่อเกิดการผิดหวัง เจ็บปวด เพื่อนเรา ครอบครัวเราก็พลอยรู้สึกไปด้วย
ความรัก...เป็นเรื่องของทุกๆคนที่อยู่รอบๆตัวเรา
เราจึงหันกลับไปมองคนอื่นบ้าง....
เวลาที่เรารักใคร...ก็อย่างหวังว่าเขาจะรักเท่าที่เรารัก
เมื่อมีรัก....ต้องเผื่อใจไว้เผื่อความผิดหวัง
เพราะบางคน....รักแล้วทุ่มเททั้งใจ
แต่เขาอาจจะไม่ใช่"คนที่ใช่"สำหรับเราก็ได้
เมื่อพบความผิดหวังก็ย่ำแย่
ไม่ควรลืมว่า....ความรักไม่ใช่สิ่งที่แน่นอน
เมื่อใดที่เขาบอกว่ารักคุณ เราก็บอกว่า...
"ฉันก็รักตัวเองเหมือนกันนะ"

เมื่อมีรัก....มีทั้งสุข...ทุกข์ตามมา
มีรอยยิ้ม...มีน้ำตา....พาให้เศร้า
ยามมีรัก...ใจอิ่มเอม...เปรมอุรา
เมื่อรักหมด...หยดน้ำตา...ก็มาเยือน
เมื่อรัแล้ว..จงเผื่อใจ...ยามผิดหวัง
อย่าคิดหวัง...ว่ารักนั้น...จะยั่งยืน

บทประพันธ์:ปลาซิว

รักครึ่งใจ


การที่เราจะรักใคร หรือรักให้เป็น คือ...
.... การรักแบบ"รักครึ่งใจ ใช้สมองครึ่งหนึ่ง"
บางคนบอกว่าความรัก ต้องใช้หัวใจ ใช้สมองไม่ได้
รักแบบนั้นเป็นรักแบบ หูหนวก ตาบอด เพ้อฝัน
แต่จะหายนะในโลกของความเป็นจริง
จะรักใครจะต้องมีเหตุผล ใช้สมองคิดกำกับไปด้วย
ต้องแยกให้ออกระหว่างสิ่งควรรู้สึกกับสิ่งที่อยากรู้สึก
มีความรัก...ต้องนึกถึงความสุข
ไม่ใช่...ความสนุกอย่างเดียว
อย่ารักมาก....จนกลายเป็นความหลง
เราจะมองไม่ออกว่ารักนั้นจริงแค่ไหน

หากรักใคร...ขอให้รัก...เพียงแค่ครึ่ง
อีกครึ่งหนึ่ง...ของหัวใจ...เก็บไว้ฝัน
หากวันใด...ถูกสลัด...ตัดสัมพันธ์
จงเอาใจ...ครึ่งนั้น...มาทดแทน

บทประพันธ์:ปลาซิว

จะเอามั่ง


ท่านอธิบดีจอมดุเรียกหัวหน้ากองเข้าพบด่วน เล่นเอาหัวหน้ากองตัวสั่น....
"การเป็นหัวหน้าคนมันยากนะ" ท่านพูดเรียบๆ
"ครับผม"
"การเป็นหัวหน้าที่ดีนั้นยากกว่า"
"ครับผม"
หัวหน้ากองเริ่มออกอาการหวาดๆ....

"ได้ข่าวว่า...อ้า.."
"ครับผม"
"มีเมีนน้อยไม่ใช่เหรอ"
"คือ..."
ท่านอธิการบดีพ่นควันบุหรีโขมง
"ลูกผู้ชายอย่าโกหก"
"ท่านครับ ความจริงผมไม่ใช่คนเจ้าชู้ แต่ผมมันเป็นคนใจอ่อน สงสารเด็กๆครับผม"
"คุณไม่ต้องพูดอ้อมค้อม"
"ครับผม"
"ผมถามว่ามีเมีนน้อยใช่มั้ย มีไม่มีก็บอกมา"(เสียงสูง)
"ครับผม"(ตอบเบาๆ)
"ก็เท่านั้นเอง"ท่านอธิบดีลุกขึ้นยืน"เด็กวัยรุ่นใช่มั้น อายุ19กำลังเรียนมหาลัย"
ชะชะคระครับ"
"รู้มั้ย...ว่าเมียหลวงเขาเสียใจ"
"ท่านสงสารผมเถอะครับ ผมผม.."
"ไม่ต้องมาแก้ตัว บอกมาเดี๋ยวนี้ คุณทำได้อย่างไร ผมจะเอามั้ง?"

บทประพันธ์:ปลาซิว

โจรเรียกค่าไถ่


โจรห้าร้อยจัภรรยานายได้เลยไปเรียกค่าไถ่
อัยการฟ้องโจรห้าร้อยเป็นจำเลยฐานจับคนไปเรียกค่าไถ่
ทนายจำเลยกำลังซักไซร์ไล่เลียง......นายได้เลยในฐานพยานโจทก์
ทนาย "ครั้งแรกโจรมันขู่ว่าอย่างไร?"
นายได้เลย "มันจะเผาบ้านผมครับ"
ทนาย "คุณจ่ายให้มันหรือเปล่า?"
นายได้เลย "ไม่ครับ"
ทนาย "ครั้งที่สองมันขู่ว่าอย่างไร?"
นายได้เลย "มันจะตัดนิ้วเมียผม ถ้าผมไม่ส่งเงินให้มัน"
ทนาย "คุณจ่ายให้มันหรือเปล่า?"
นายได้เลย "ไม่ครับ"
ทนาย "ครั้งที่สามมันขู่ว่าอย่างไร?"
นายได้เลย "มันขู่จะส่งเมียมาให้ผม ผมกลัวเมียกลับบ้าน ผมเลยต้องจ่ายเงินให้มันครับ"

บทประพันธ์:ปลาซิว

วันพฤหัสบดีที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2554

รักเธอที่สุด

Dating with asian girls

คนบนโลกเรานี้มีหลายพันล้านคน
และในแต่ละวันเราก็ได้พบได้เห็นคนมากมาย
ไม่ว่าจะเป็นที่ทำงาน...
...........บนถนนหนทาง
ที่ห้างสรรพสินค้าหรือศูนย์การค้าต่างๆ....
ล้วนแล้วแต่เป็นที่ที่เราได้พบปะผู้คนต่างๆมากมาย

.....จากคนหลายพันคน....มาเป็นหนึ่งคนที่เรารู้จัก
และรู้สึกคิดถึงผูกพันธ์........
การที่เราจะรู้สึกคิดถึงผูกพันธ์ใครสักคนนั้น
ถือว่าเป็นโชคชะตากำหนด....
เพราะมันไม่ใช่เป็นเรื่องที่เรารู้ล่วงหน้า
เพราะมันไม่ใช่เป็นเรื่องที่จะบังคับกันได้
เพราะมันเป็นความรู้สึกที่ออกมาจากใจโดยที่เราเองก็ไม่รู้ว่าจะอธิบายอย่างไร
.......ว่าเป็นเพราะอะไร?
ทำไมต้องคิดถึง?
ทำไมต้องผูกพันธ์?
ทำไมต้องปิ๊ง?
ทำไมต้องชอบ?
ทำไมต้องรัก?
ความรักเปรียบเสมือนลมพายุ....
หมายความว่า..ลมพายุเริ่มก่อตัวจากจุดเล็กๆของมวลอากาศแล้วรวมตัวกันเป็นพายุขนาดใหญ่ที่มีพลังมหาศาล
ความรักของคนเราก็เช่นกัน...จากจุดเล็กๆของความเข้าใจ ความคิดถึง ความผูกพันธ์
มาเป็น........ความรัก
..........รักมาก
................รักที่สุด
"รักเธอมากที่สุด"



Travel with friends worldwide

ทำใบขับขี่


พนักงาน "คุณจะทำใบขับขี่รถนยต์ใช่ไหม?"
ปู "ใช่ครับ ตลอดชีพ"
พนักงาน "เอาละ ก่อนอื่นผมขอถามคุณก่อนหนึ่งข้อ"
ปู "ได้เลยครับ"(ปูมีความตั้งใจเต็มที่เพราะเตรียมตัวมาอย่างดี)
พนักงาน "หากคุณขับรถมาด้วยความเร็ว100กม/ชม ข้างซ้ายมือมีผู้หญิงท้องแก่ยืนอยู่คนหนึ่ง ข้างขวามือมีสุนัขตัวหนึ่งกับมีคนเดินถนนอยู่คนหนึ่ง คุณเลือกจะเหยียบอะไร?"
ปู "(นั่งคิดอยู่สักพัก)เหยียบหมาครับ"
พนักงาน "ทำไมชีวิตมันไม่มีค่าเหรอ"
ปู "มีครับแต่น้อยกว่าคน"
พนักงาน "แล้วเบรกมีทำไมคุณไม่เหยียบมันล่ะ คุณสอบตก"

บทประพันธ์:ปลาซิว

รูปแบบของรัก


ความรัก คือ การทำความเข้าใจกับคนหนึ่งอย่างลึกซึ้ง และทำให้เขามีความสุขและเติบโตโดยสิ่งที่เขาขาดด้วยสื่อที่เรามี หากเพราะบางครั้ง ความรักกับความเป็นคู่รักอาจเป็นคนละเรื่องกัน หลายๆคนที่มีความรู้สึกว่า "ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์"เราจะทำอย่างไรเพื่อถนอมน้ำใจนั้นไว้ให้นานที่สุด ความรักมีหลายรูปแบบ
1.รักที่เสียสละ บางครั้งคนสองคนที่รักกัน ไม่จำเป็นที่จะต้องลงเอยด้วยการแต่งงานเสมอไป บางครั้งเราเห็นคนที่เรารักมีความสุขเราก็ดีใจแล้ว นี่เป็นรักที่เสียสละเพื่อคนที่เรารัก
เธอก็คือเธอ....ฉันก็คือฉัน
แต่สิ่งหนึ่งที่เราเหมือนกัน
คือความผูกพันธ์ทางใจ
ถึงแม้กายจะไม่ชิดใกล้
จะผูกรักเราไว้เป็นเป็นนิรันดร์

2.รักไม่แบ่งชนชั้น ความรักเกิดขึ้นได้กับทุกคน บางครั้งคนที่เกิดมาขากสังคมหนึ่งมารักกับคนอีกสังคมหนึ่งที่มีความแตกต่างกัน เพราะว่าความรักเราไม่สามารถกำหนดมันได้ คนที่จะรักกันได้อย่างมีความสุขนั้น จะต้องให้เกรียติซึ่งกันและกัน ความรักไม่มีพรหมแดน ความรักไม่มีชนชั้นวรรณ
....แม้จะสูงสัก....เพียงใด
แต่หัวใจเราใกล้...ชิดกัน
ความรักไม่เคยแบ่ง...ชนชั้น
เพราะสองเรานั้นมีความรักที่มั่นคง...

3.รักแบบเพื่อน เป็นความรักที่มีมิตรภาพที่ยาวนาน มิตรภาพจะจบลงเมื่อความรักแบบเพื่อนเปลี่ยนสถานะเป็นแบบคนรัก ถ้าเรายังต้องการมิตรภาพที่ยาวนาน เราควรรักษาสถานะภาพความเป็นเพื่อนไว้
เป็นเพื่อนกันนะ...ได้มั้ย
มีความจริงใจ...ยึดมั่น
เป็นเพื่อนธรรมดา...ต่อกัน
สายสัมพันธ์จะได้....ไม่วางวาย

4.รักร้าย ความรักแบบนี้จะเกิดขึ้นเมื่อคนที่เคยรักทรยศหักหลัง ก็จะทำให้รักที่เคยหวานกลายเป็นรักร้ายได้ เพราะคนเราถ้ารักมากก็เสียใจมากและก็แค้นมากเหมือนกัน จากคนที่เคยรักมากก็จะกลายเป็นคนที่เกลียดมากที่สุดได้เหมือนกัน ความรักแบบนี้เป็นความรักที่ไม่มีใครต้องการ
หากรักแล้ว...ร้างลา
หากสัญญาแล้ว....ลาไกล
หากรักไร้ความ...จริงใจ
ต่อนี้ไปไม่รักใคร...ไหนอีกเลย
การไม่สมหวังในความรักไม่เคยจบลงด้วยคำว่า"เรายังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้"เพราะคำๆนี้น้อยคนนักที่จะทำได้ แต่ในวันนี้เราก็ควรมีความรักที่ดีต่อกัน สร้างมิตรภาพที่ดีร่วมกัน สังคมเราน่าอยู่ขึ้นอีกมากมาย..

บทประพันธ์:ปลาซิว

วันอังคารที่ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2554

คำตอบสุดท้าย


จะรักหวาน..........
...........................จะรักขม
หรือ......จะรักหวานอมขมกลืน
หรือ....จะแอบรักแอบคิดถึง......
สุดท้ายแล้วขอเลือก... "รักเธอ"... ดีกว่า
รักเธอ... จะให้ความหมายและคำตอบของเรื่องต่างๆได้
............เพราะว่ารักเธอ
ใช่........
รักเธอ....รักเธอจริงๆ

รักไม่ลืม
เพียงแค่ช่วงหนึ่งที่ใจฉันนั้นได้มีเธอ
ต่อเติมเรื่องราวมากมายในชีวิตฉัน
ความรักคงอยู่เสมอ
แม้ต้องพรากจากกัน
ลึกลึกภายในของหัวใจ
ถึงแม้จะนานเท่าไร
เธอยังจะอยู่ในใจฉันตลอดไป...............
.............................ฉันจะรักเธอตลอดไป

จาก:ฉันและเธอ

ถึง..คนที่เคยรัก

Dating with east european girls


เธอรู้ไหม.....เธอคือคน.....ที่ยังแคร์
จากหัวใจ.....ของคนแพ้....ที่โหยหา
เธอไม่อยู่.....เธอไม่รู้......ว่าน้ำตา
ของคนแพ้....มีค่า.....เพราะรักเธอ

ฝากเธอไว้....ให้ทรงจำ....ให้นิรันดร์
เธอจะได้.....อยู่กับฉัน.....ไม่ไปไหน
ต่อให้เธอ.....จะไปอยู่....กับใครใคร
การลืมเธอ...ใช่จุดหมาย...ที่ใจมี

คิดอยากทวง....ความรัก...ให้กลับคืน
ยิ่งคิดคิด...ก็ยิ่งฝืน....ความหวั่นไหว
หรือแอบฝัน....เพียงลมลม....ให้ช้ำใจ
เจ็บแค่ไหน....เหงาแค่ไหน....ไว้ยังดี

ภาพของเธอ...ชื่อของเธอ...รักของเธอ
ยังชัดเจน.....อยู่เสมอ....ในใจนั้น
ต่อให้เหงา....ยิ่งกว่าเหงา....เป็นนิรันดร์
เธอยังอยู่....ในใจฉัน....ตลอดไป

บทประพันธ์:ปลาซิว

Dating with east european girls

เห็นเป็ดหรือเปล่า


หนูเปียไปเลี้ยงเป็ดที่คลองปลายทุ่ง ตกเย็นก็ไล่เป็ดกลับบ้าน
ปรากฏว่า...เป็ดหายสองตัว!!
หนูเปียกับพ่อตามหาเป็ดไปตามหมู่บ้าน...จนตกค่ำก็ยังไม่เจอ
หนูเปีย "เป็ดมันหายไปไหนคะพ่อ"
พ่อ "ป่านนี้มันคงขึ้นสวรรค์ไปแล้ว"

พอดีเกิดฝนตกหนัก สองพ่อลูกก็วิ่งไปหลบฝนที่ใต้ถุนบ้านหลังหนึ่งซึ่งเป็นบ้านของหนุ่มสาวคู่หนึ่งเพิ่งแต่งงานกันใหม่ๆ กำลังข้าวใหม่ปลามันพอดี
สองสามีจู๋จี๋กันอยู่บนบ้าน........
สามี "ดีมั้ยจ๊ะ"
ภรรยา "ดีจ๊ะ"
สามี "พี่จะพาน้องขึ้นสวรรค์แล้วนะ"
ภรรยา "จ๊ะ"
เจ้าหนูเปียได้ยินคำว่า"ขึ้นสวรรค์"จึงตะโกนขึ้นไปถามว่า
"น้าๆขึ้นสวรรค์แล้วเห็นเป็ดหนู่หรือเปล่าค่ะ"


บทประพันธ์:ปลาซิว

วันอาทิตย์ที่ 28 สิงหาคม พ.ศ. 2554

รักหวาน


คือ...รักที่ไม่ขม
หมายถึง...ความรักที่อ่อนโยน
.............ความรักที่สมหวัง
ความรักที่คนสองคน.....มีความรักให้กันทั้งสองฝ่าย
และทั้งสองคนก็......มีความสุขที่ได้รักกัน
............มีความสุขที่ได้คุยกัน
............มีความสุขที่ได้อยู่ด้วยกัน
............มีความสุขที่เห็นคนที่เรารักมีความสุข
และที่สำคัญ...........มีความไว้วางใจกัน
...........มีความจริงใจ
ถ้าไม่มีความจริงใจ หรือ ความไว้วางใจให้กันแล้ว
รักหวานของคุณก็ไม่มีวันที่ได้หวานกันได้
แต่มันจะกลายเป็น...รักขม
หรือ...รักที่จำใจต้องทน
ทั้งๆที่บางทีบางทีก็ไม่อยากทนอีกต่อไป
แต่มันจำเป็น.........
ผู้หญิง....ถึงจะอดทนสักแค่ไหน
บางทีคนที่เรารัก อาจมองเห็นเราเข้มแข็ง
เราอยู่ได้...ทั้งที่เขาไม่ค่อยจะได้ดูแลเรา
แต่โปรดรู้ไว้เลยว่า......ในส่วนลึกของผู้หญิงอย่างไรก็บอบบางเจ็บอยู่ข้างในลึกๆ
มันยากที่จะอธิบายออกมาให้ใครรับรู้ได้
.............ว่าเราต้องกล้ำกลืนแค่ไหน


จาก:หญิงน้อยน้อย

ความในใจสานสัมพันธ์


หากเรามีความรักหรือกำลังแอบรักใคร
เราก็ควรบอกถึงความในใจให้เขารู้
เพราะเขาคนนั้นจะได้รู้ว่ายังมีเราอีกคนนะ
ที่กำลังรักเขาอยู่ ถ้ารักแล้วก็ควรเปิดเผย
ความในใจให้เขารู้............

ฉันไม่เคยหลอกใคร...... ให้ช้ำจิต
ฉันไม่เคยหลอกใคร ......ให้ช้ำใจ
ฉันไม่เคยมอบใจให้...... ใครครอง
ฉันไม่เคยปองรักใคร........ เท่ารักเธอ

............ส่งความรักมาให้คุณ
แบ่งไออุ่นส่งมาให้........
............ร้อยความรักเป็นมาลัย
ส่งมาให้ด้วยไมตรี....................

จากเสี่ยวหนึ่งของหัวใจ
.................ก็ขอเก็บนี้ไว้
ว่ารู้สึกมากมายถึงล้นปรี่
ขอแค่บอกรักเธอในวันนี้....
................ว่ายินดีที่ได้รักรู้จักเธอ

บทประพันธ์:ปลาซิว

วันเสาร์ที่ 27 สิงหาคม พ.ศ. 2554

รอคอย


........"รอ".....คำเดียวก็นานแล้วนะ
มี..."คอย"...อีกคำ คงนานแสนนาน
.............หากการ"รอคอย"เหมือนหนังสือเล่มโต
ฉันก็โล่งใจ.........เพราะยังมีหน้าสุดท้าย
ถึงตัวอยู่ห่างไกล...........แต่ใจยังคิดถึง
ความรักยังตราตรึง..................ในใจฉันไม่เสื่อมคลาย
ยามห่างไกลเฝ้าคิดถึง.....ทุกเวลา
.........."รอเธอ"..กลับมาหาทุกคือวัน
ถึงตัวอยู่ห่างไกล...........แต่หัวใจอยู่ใกล้ทุกเวลา
..........ยังปรารถนาเธอกลับมาอยู่เคียงกาย

รอคอย....คอยรัก......กลับมาหา
รอคอย....คำสัญญา....ของเราสอง
รอคอย....วันที่เรา.....ได้เคียงครอง
รอคอย....เธอยอดรัก....ยังเฝ้ารอ


บทประพันธ์:ปลาซิว

รักครั้งเก่า


ฉันไม่เคยลืมอดีตที่ผ่านมา
..........เขาทำให้ฉันรัก
................เขาทำให้ฉันเจ็บ
......................สองเราเคยรักกัน
แต่กลับมาแปรผัน.............
..........เพราะเขาไปมีคนอื่น
ทิ้งฉันให้เศร้า......และขมขื่น
.........ไม่มีวันที่สองเราจะกลับคืน
มารักกันเหมือนดั่งเดิม
เธอก็คือเธอ.........ฉันก็คือฉัน
สำหรับวันนี้....ไม่มีความผูกพันธ์.....เหมือนครั้งเก่า

บทประพันธ์:ปลาซิว

คิดถึง


ความคิดถึง... ห้ามกันไม่ไหว
ความห่างไกล... พาใจไหวหวั่น
แม้เธอกับฉันจะอยู่ห่างไกลกัน
แต่ใจนั้น... อยู่ใกล้กันไม่เคยห่าง

คิดถึงมาก....ความรู้สึกที่เกิดขึ้น
ในหัวใจเสมอเสมอ.......
ทุกครั้งที่เราจากกันไกล
โดยไม่อาจหาคำพูดใด
มาบอกให้เธอรู้ว่า.........
.......ฉันรู้สึกอย่างไรต่อเธอ
ได้ดีไปกว่าคำว่า...."คิดถึง"
เพียงผ่านมาทักทาย
......เอาความ"ห่วงหา"มาให้
เอาความคิดถึงจากใจ........
.....หนทางยาวไกลยังรอ
รู้บ้างหรือเปล่าว่า....เหงา..คิดถึง
เพ้อพร้ำรำพึง....คิดถึงไม่คลายจาง

บทประพันธ์:ปลาซิว

รักที่ผันแปร


ไม่อยากให้เรา...อยู่ห่างกัน
หวาดกลัวความฝัน...จะจางหาย
เพราะเราต่าง...เป็นคนอ่อนไหวง่าย
.......กลัวเหลือเกินสายใยจะขาดรอน
คิดถึงเธอนะ....เธอจะรู้บ้างมั้ย
หากฉันถาม...เธอจะตอบอย่างไร
......ในเมื่อใจเธอไม่เหมือนเดิม
ยังจำได้มั้ย....สัญญาก่อนจาก
ยังจำได้มั้ย....สัญญาที่เคยฝากไว้
ยังจำได้มั้ย....ที่เธอจากฉันไป
จะเสียใจมากขนาดไหน..........
...............ถ้าเธอไม่กลับมา

บทประพันธ์:ปลาซิว

วันศุกร์ที่ 26 สิงหาคม พ.ศ. 2554

รักให้เป็น


รักให้เป็นคือความรักที่ไม่หวือหวา
รักแบบเรื่อยๆไม่มากไม่น้อย
แต่อยู่บนพื้นฐานของความเป็นจริง
ไม่คาดฝันว่าจะต้องเป็นอย่างนั้นอย่างนี้
และต้องเตือนตัวเองอยู่เสมอว่าไม่มีอะไรแน่นอน
ต้องเป็นรักที่ให้เกียรติ เชื่อใจกัน
รู้จักให้อิสระกับคนที่เรารัก
รักในสิ่งที่เขาเป็นจริงๆ
ไม่ใช่รักแต่ในสิ่งที่เราอยากให้เขาเป็น
ต้องเป็นรักที่มีสติ ห่วงได้แต่อย่าหวง
เพราะคนเราถ้าจะนอกใจกันมันห้ามกันไม่ได้
ถ้าวันหนึ่งความรักเกิดไม่เวิร์ก เราไมมีความสุข แล้วเราจะต้องกล่าวลา....
อย่ามองว่าเลิกกันแล้วใครจะได้เปรียบใครจะเสียเปรียบ
เพราะความรักไม่มีใครได้เปรียบเสียเปรียบหรอก
ต่างก็ได้รับสิ่งดีๆทั้งคู่...........
ที่สำคัญรักเป็นและต้องเลิกรักเป็นด้วย
เราต้องไม่ทำร้ายตัวเอง.....
เศร้าเสียใจได้แต่อย่าอยู่กับมันนาน
เหลือความรักไว้ให้ตัวเองบ้างเหมือนเวลาเราบริจากเลือด
เราต้องเหลือเลือดหยดสุดท้ายไว้ให้กับตัวเราเองด้วย.....

บทประพันธ์:ปลาซิว

อายุยืน


สุรชัยมาอยู่รอแฟนที่ห่างแห่งหนึ่ง
เขายืนรอแฟนนานมากจึงคิดจะไปล้างหน้า
หลังจากเดินออกจากห้องน้ำเขาก็เหลือบไปเห็น
เด็กวัยรุ่นกำลังนั่งกินช๊อกโกแลต ทอฟฟี่ น้ำอัดลม
เขาจึงเดินเข้าไปเตือน.......

สุรชัย: น้อง น้องรู้มั้ยของพวกนี้ไม่มีประโยชน์
เด็กวัยรุ่น: พี่ ก็ผมกินประจำ
สุรชัย: อ้าว แล้วน้องไม่เป็นอะไรหรือ
เด็กวัยรุ่น: ปู่ผมอายุ100ปี
สุรชัย: ปู่น้องกินของพวกนี้ประจำเหมือนกันเรอะ
เด็กวัยรุ่น: ป่าว
สุรชัย: แล้วเอาปู่มาอ้างทำไม
เด็กวัยรุ่น: ปู่ผมไม่เคยยุ่งเรื่องของชาวบ้านเลยอายุยืน
สุรชัย: ????????????

บทประพันธ์:ปลาซิว

ขอคืนพื้นที่


สามีสะกิดภรรยาแล้วบอกว่า
"เรามาปรองดองกันดีกว่านะ..อิอิ"
"ว้นนี้ฉันเหนื่อยไม่มีอารมณ์ปรองดองด้วย!!"ภรรยาตอบ

เมื่อได้ยินเช่นนั้นสามีก็พูดด้วยอารมณ์ไม่สมหวัง
"ฉันให้เวลาเธอ30นาที ถ้าเธอไม่พร้อม ฉันพร้อมอาวุธประจำกายจะบุกเพื่อขอคืนพื้นที่!!"

"ถ้าเธอจะบุกเพื่อขอคืนพื้นที่ในคืนนี้ ก็จะมีแต่ความเสียหายทั้งสองฝ่าย เพราะว่าคืนนี้พื้นที่บริเวณนี้เป็นพื้นที่สีแดงมาสองวันแล้ว ยังไม่ถูกยกเลิกเลย"ภรรยาพยายามบอกเหตุผล
"งั้นดีแล้ว คืนนี้ฉันจะออกไปข้างนอก ไปขอกระชับพื้นที่กับกองกำลังไม่ทราบฝ่าย...อิอิ"

บทฟระพันธ์:ปลาซิว

คำว่ารัก


"รัก"...คำสั้นๆแต่มีคำจำกัดความที่กว้างขวางมาก
หลายคน...บอกเรื่องรักแตกต่างกันไป
หลายคนมีรัก........
หลายคนขาดรัก.......
หลายคนมีรักแล้ว ต้องการรักเพิ่ม
หลายคนมองความรัก คือความสุข
หลายคนมองความรัก คือความทุกข์
มากมายนักคำๆนี้.............
ไม่ว่าคุณจะรักอะไร...รักใคร
ขอให้รู้จักรักและวิธีรัก
เมื่อใดรู้จักรักอย่างถ่องแท้
เมื่อนั้นความรักจะอยู่กันคุณตลอดไป

รักเอย...รักใด....เท่ารักแท้
รักเอย...รักใดแน่....กว่ารักฉัน
รักเอย...รักใดหนอ...ไม่สำคัญ
รักอื่นใด...รักนั้นหรือ...เท่าที่ฉันรักเธอ

บทประพันธ์:ปลาซิว

ความจริงใจ


คนเราถ้าจะครบกัน...รักกัน
ต้องมีความจริงใจให้กันและกัน
.....อาจจะแข็งกระด้าง
ไม่บอบบางไม่น่าสนใจ.......
ไม่อ่อนหวามเหมือนบางคน
.....แต่เลห์กลไม่เคยมี
อาจจะทำเมินเฉย............
.....เดินผ่านเลยเลือนหลบหนี
ไม่ยั่วยวนให้ปราณี........
.....แต่ฉันมีความจริงใจให้กับเธอ

บทประพันธ์:ปลาซิว

วันพฤหัสบดีที่ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2554

เหงา


แอบดูหนุ่มสาวคุยกันที่"บ้านรักเธอ"
"ถ้าเหงาก็แวะมาบ้านของเรา บ้านรักเธอ"
"คงไม่ไปไหนแล้ว พักบ้านรักเธอแล้วไม่เหงา"
"มาจบอยู่ที่บ้านรักเธอ จนลืมหาคู่แล้วเราฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆขาดไม่ได้เลยตอนนี้"
"ขาดบ้านรักเธอไม่ได้ใช่มั้ย"
"ช่าย...จะลงแดง"
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆเหมือนกันเลย ติดยิ่งกว่าตังเม อิอิๆๆ"
"พี่บ่าวเอาอะไรมาล่อนะ เสน่ห์แรงจริงๆๆ"
"เพื่อนๆ..น่ารักงัย"
"แน่นอนจ้า...ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ"
"กินรัยยังจร้า"
"ยังเลยจ้า"
"ว่าจะกินขาหมูสักหน่อยฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ"
"เพิ่มไขมันไว้ต้อนรับหน้าหนาว อิอิ..."
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆถูกต้องแล้ว"
"....ทานรัยมายัง"
"....ทานข้าวผัดไก่มาค่ะเมื่อเช้า"
"ทานกันทุกๆคนแล้วมีแรงคุยกับเพื่อนๆ"
"งั้นมาเม้ากัน....ฮ่าๆๆๆๆๆแล้วก็หายไปหมด เหลืออยู่สองคนเองหว้า..."
"อะๆ...ประกาศคนหาย"
"เด๋วก่อน คอยครบ24ชม.ก่อนค่ะ"
"...ไปเจี๊ยมาแล้ว กะไปจัดการข้าวขาหมู แม่ค้าดันเปลี่ยนแผนเป็นข้าวมันไก่ แต่ข้าวกำลังไปหุง ฮ่าๆๆๆๆสุดท้ายจบที่ก๋วยเตียวเหมือนเดิม"
"ใจร้อน"
"แห้ว"
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆอิ่มหละ กินง่าย อะไรก็ได้"
"เหมือนกัน"
"กินเพื่ออยู่"
"ค่ะ..อิอิ...กินเพื่ออ้วน ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"

ขอโทษนะครับเพื่อนๆๆ....
ขำดีน่ะ...ก็เลยจะเก็บไว้อ่าน ตัดชื่อออกหมดแล้วหละ....


ตัวสำรอง


เราจะเศร้า...เสียใจ...น้อยใจ...มากขนาดไหน
เมื่อรู้ว่าเราเอง....เป็นแค่ตัวสำรอง

รับรู้อยู่ในใจ ว่าเป็นได้ แค่ตัวสำรอง
ไม่อาจจะเรียกร้อง ให้สมปอง สมดั่งใจ
ตัวสำรองเช่นฉัน มีเผื่อไว้ เธอหวั่นไหว
หากตัวจริง....ทิ้งเธอไป
ฉันจึงได้....ขึ้นมาแทน
รับรู้อยู่ในใจ ฉันจึงไม่คิด จะห่วงแหน
เพราะสิทธิ์มีแค่ตัวแทน
เก็บไว้แม้ยามเธอช้ำใจ........

บทประพันธ์:ปลาซิว

วันอาทิตย์ที่ 21 สิงหาคม พ.ศ. 2554

ความรักคืออะไร


คนที่ยังไม่ได้พบกับ........ความรัก
จะไม่รู้หรอกว่า ความรัก...คืออะไร
แต่สำหรับ......
คนที่เคยพบกับความรักมาแล้ว
ต่างให้นิยามหรือความหมายของความรักแตกต่างกันไป
มันยากที่จะอธิบายว่า...รักคืออะไร
แต่มันง่ายที่จะบอกว่า....อย่างไหนที่ไม่ใช่รัก
รัก...เป็นคำสั้นๆแต่ใช้เวลามากมายในการหาความหมาย
ความรัก คือ ความผูกพัน
ความรัก คือ ความคิดถึง
ความรัก คือ ความห่วงใย
ความรัก คือ ความเข้าใจ
ความรัก คือ การให้
ความรัก คือ การดูแลเอาใจใส่ซึ่งกันและกัน
ความรัก คือ การเห็นคนรักมีความสุขแล้วทำให้เราก็มีความสุขไปด้วย
ความรัก คือ การเห็นแก่ตัวเพราะไม่อยากให้คนอื่นมารักด้วย
ความรัก คือ ความทุกข์เพราะไปรักคนมีเจ้าของ
ความรัก คือ คำตอบจากหัวใจที่ "รักเธอ........"


วันศุกร์ที่ 19 สิงหาคม พ.ศ. 2554

โชคดีนะ(รักขมตอนที่3)

รุ่งเช้าเขาบอกยายและภรรยาว่าจะไปบ้านที่ต่างจังหวัด
เขาทำตัวปกติเหมือนทุกวัน....
หลังจากดูแลลูกสาวและพาลูกนอนกลางวันหลับแล้ว
เขาอาบน้ำแต่งตัว จัดเสื้อผ้าสี่ห้าชุดใส่กระเป๋า โดยมีภรรยาคอยช่วย
"จะกลับมาเมื่อไร"ภรรยาถาม
"มาเมื่อไรก็เจอเมื่อนั้นแหละ"เขาตอบ
เขาหันไปดูลูกสาวที่ยังนอนหลับอยู่....ในใจบอกว่า"พ่อไปก่อนนะ"
ก่อนออกจากบ้านเจอป้าแต๋วยืนดูอยู่ "ฝากดูแลลูกสาวด้วยนะป้าแต๋ว"เขาบอก
ภรรยาถือกระเป๋าออกมาส่งที่ประตู

เปล่าเลย..เขาไม่ได้ไปต่างจังหวัด
แต่เขาไปหาพี่สาวที่ฝั่งธน....
และก็ไปทำงานตามปกติทุกวัน
เวลาผ่านไปประมาณหนึ่งเดือน......
ด้วยความคิดถึงลูกสาว เขาจึงโทรศัพท์ไปหา
"หวัดดีครับยาย ผมเอง"เขาทักทายเมื่อรู้ว่าคนที่มารับสายคือยาย
"หวัดเหรอลูก..อยู่ที่ไหน ทำไมไม่กลับบ้าน"
"อยู่กรุงเทพฯครับยาย"
"ทำไมไม่กลับบ้าน กลับมาเถอะ ฉันไล่มันออกนอกบ้านไปแล้ว"ยายเล่าให้เขาฟังว่า ยายอายชาวบ้านเค้าก็เลยไล่ภรรยาเขาออกจากบ้านโดยมีชู้มารับไป อุ้มลูกไปด้วย.....
"กิ่งอยู่ไหมครับยาย"เขาถามถึงลูกสาวของเขา
"ยืนเกาะขายายอยู่นี่แหละ อ้าว...คุยกับพ่อสิ"
"อาโหล...พ่อหรอ..พ่อจ๋า..หนูคิดถึงพ่อ...."
....................................................................

ยายเล่าให้เขาฟังว่า" หลังจากที่ไล่ลูกสาว(อดีตภรรยา)ไปแล้ว ไม่นาน...ลูกสาวแกก็กลับมา หน้าตาและตามตัวมีรอยพกช้ำไปหมดเพราะโดนสามีซ้อมไม่เว้นแต่ละวัน ยายบอกว่าสมน้ำหน้ามันอยู่กับเขาไม่เคยด่าหรือทำให้เจ็บแม้แต่น้อย ตอนนี้มันเลิกกันแล้ว........."

เด็กคนนั้นใช้นานสกุลของเขา ....!!!
อยู่กับพ่อแท้ๆแต่ไม่ได้ใช้นานสกุลพ่อ..!!!

เวรกรรมไวจริงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ให้ทุกข์แก่ท่าน ทุกข์นั้นถึงตัว

วันพฤหัสบดีที่ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2554

เกือบเป็นฆาตรกร(รักขมตอนที่2)

ตอนนี้ลูกสาวอายุเกือบสามขวบแล้ว
สงสารลูกสาวคือสาเหตุหนึ่งที่ยังไม่ไปตอนนี้
"หมอบอกว่าออกจากโรงพยาบาลได้บ่ายนี้"ภรรยาบอกเมื่อเขามาหาในตอนเช้าก่อนไปทำงาน
"อืม...แล้วพี่จะมารับ"
"เพื่อนบอกว่าจะมารับ"
"ดีเหมือนกัน พี่จะได้ทำงาน"

หลังจากกลับถึงบ้านตอนเย็น...
"ดีใจด้วยนะได้ลูกชาย"หลายคนแสดงความยินดี เขาไม่ได้พูดอะไร แค่ยิ้มตอบ....
เวลาในตอนนั้นมันช่างเดินช้าหรือยาวนานเหลือเกิน
อยากจะไปตอนนี้แต่ก็ห่วงลูกสาว ลูกสาวติดเขามาก....
ว่าจะอยู่ให้ถึงเจ็ดวันคงไม่ถึงละมั้ง

"หวัดฆ่ามันเลย ปล่อยไว้ทำไมว่ะ ถ้าเป็นลุงไม่เหลือ.!!.."ลุงเพื่อนบ้านบอกเขา
ตอนเย็นๆเพื่อนภรรยาจะแวะมาหา วันนี้ก็เช่นกัน....
ขณะที่ภรรยากับเพื่อน(ชู้)กำลังนั่งดูลูกน้อยอยู่
เขานั่งดูที่วี ส่วนลูกสาวหลับอยู่บนตัก ...
ดูเหมือนเขานั่งดูทีวีแต่จริงๆแล้วใจเขากำลังทะเลากันอยู่อย่างรุนแรง
ใจหนึ่งบอกว่า"มันหยามกันนี่หว่า ต้องฆ่า ต้องจัดการขั้นเด็ดขาด"
อีกใจหนึ่งบอกว่า"ช่างเถอะปล่อยเค้าไป อนาคตเรายังอีกยาวไกล"
ส่วนยายนั้นทราบที่หลังว่าเดินกระวนกระวายรอบบ้านเพราะกลัวเกิดการฆ่ากันขึ้นในบ้าน

ในที่สุดเขาก็ชนะใจฝ่ายต่ำ...
เพราะเขาคิดว่า เขามีคนที่รักและรอเขาอยู่ คือ พ่อ แม่ พี่สาว พี่ชายและลูก
ถ้าเขาทำอัตรายหรือฆ่าสองคนนั้นไป อนาคตเขาจะเป็นอย่างไร
พ่อ แม่ พี่สาว พี่ชายและลูกเขาจะเป็นอย่างไร
เขาตัดสินใจแน่นอนแล้ว่า...พรุ่งนี้จะไปจากที่นี่
.....ติดตามตอนต่อไป....

วันอังคารที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2554

รักขม

หวัด เด็กหนุ่มไฟแรงชอบงานธุรกิจ
มีลูกสาวคนหนึ่งวัยสองขวบ กำลังน่ารัก
ภรรยาทำงานออฟฟิส.....
ครอบครัวของเขาอยู่ที่กรุงเทพฯ
เขาได้งานบริหารโครงการอาคารชุคแห่งหนึ่งที่พัทยา
จึงต้องไปทำงานและพักที่โครงการ จันทร์-ศุกร์
เสาร์อาทิตย์ก้จะกลับไปหาครอบครับที่กรุงเทพฯ
จากการที่ไม่ได้อยู่บ้านหลายวัน
ทำให้เขาสังเกตเห็นว่าถรรยาของเขาเปลี่ยนไป
แม้ว่าจะไม่มีใครบอกเขา.....
เขาจึงให้ภรรยาเปลี่ยนงานใหม่
โดยได้พาไปฝากให้เป็นเลขาคนที่เขาเคารพบันถือคนหนึ่ง ชื่อพี่อ้วน
วันไหนว่างเขาก็จะไปหาภรรยาที่ทำงาน
บ่ายวันหนึ่งขณะที่นั่งดื่มกาแฟที่ออฟฟิสภรรยา
"พี่ไม่กล้าใช้ให้คุณจ..ยกของหนัก เพราะกลัวจะแท้ง"พี่อ้วนพูดกับเขา
"ไม่มีอะไรนี่ครับพี่ พี่ใช้ได้ตามสบายเลยครับไม่ต้องแกรงใจ"
เขามองหน้าภรรยา ถามด้วยสายตา..
ภรรยาหลบสายตาเขาแล้วพูดว่า"เดี๋ยวค่อยไปคุยกันที่บ้าน"
เขาหมั่นใจเต็มร้อยว่าคุมตลอดแล้วจะมาท้องได้อย่างไร
ช่วงที่เดินทางกลับบ้านหลังเลิกงาน เขาจึงถามภรรยาว่า
"ท้องได้ไง"
"อ้าปากกินลมมั้งเลยท้อง"
"พี่ไม่รับนะคนเนี้"
เงียบ...ไม่มีใครพูดอะไรอีก
เขาไม่เคยต่อว่าดุด่าภรรยาของเขาเลย
และหลังจากวันนั้นเป็นต้นมาเขาก็ไม่พูดถึงเรื่องนี้อีกเลย
เขาทำตัวปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ในใจเขาคิดแล้วว่า
เขาไม่มีพยานหลักฐานอะไรในตอนนี้ และเขาตั้งใจไว้ว่าจะอยู่ดูแลภรรยาของเขาจนกว่าจะคลอด
หลังคลอดสักอาทิตย์หนึ่งก็จะไปจากที่นี่...
ไม่มีใครในบ้านรู้ว่าเขาคิดอะไร ทุกคนเชื่อสนิทว่าเขาไม่รู้เรื่องอะไรเลย
เหตุการณ์ปกติจนถึงวันคลอด
เขารู้ว่าภรรยาได้ฝากท้องไว้ที่ รพ.ราชวิถี เพราะเคยค้นเจอเอกสารการฝากท้องในกระเป๋าถือของภรรยา
เขาจึงพาไป รพ.ราชวิถี เมื่อวันที่ภรรยาปวดท้องจะคลอด
แต่ระหว่างทางภรรยาเกิดปวดท้องรุนแรง ก็เลยต้องเลี้ยวรถเข้า รพ.ที่ใกล้ที่สุดในตอนนั้น คือรพ.ตำรวจ
หลังจากที่ภรรยาคลอดแล้วเขาเดินไปที่ห้องพยาบาลเด็กอ่อน
สายตาของเขามองดูเด็กทารกที่ละคนๆ....
นั่นไงเจอแล้ว!!...ภรรยาของเขาได้ลูกชาย
หน้าตาไม่เหมือนเขาเลย...ผิวก็ไม่เหมือน
ผิวคล่ำ จมูกโด่ง หน้าตาเหมือนแขก
แต่ว่าเด็กคนนั้นใช้นามสกุลของเขา

เขาเดินไปหาภรรยาที่ห้องพยาบาลหลังคลอด
"คลอดแล้ว ได้ลูกชาย"ภรรยาบอกเขาเมื่อเจอกัน
"เห็นแล้ว พี่ไปดูมาแล้ว"เขาตอบด้วยสีหน้าปกติ
"จะเอาอะไรไหมเดี๋ยวลงไปซื้อมาให้"
หลังจากที่เขาได้ไปซื้อของใช้ส่วนตัวมาให้ภรรยาแล้วเขาก็ไปทำงาน โกยบอกภรรยาว่าเขาจะกลับมาอีกครั้งตอนเย็นหลังเลิกงาน

เมื่อเขาเลิกงานกลับมาหาภรรยาอีกครั้ง
ภรรยาเขาไม่อยู่ที่เตียง..เอ๊ะ! ไปไหน ลูกก็ไม่อยู่
คนข้างๆสีหน้าแปลกๆ..บอกว่าอยู่ที่ระเบียงหลังห้อง
เขาก็เลยเดินตามออกไปดู...
ภรรยาของเขายืนคุยอยู่กับผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังอุ้มเด็กด้วยความชื่นชมยินดี ท่าทางดีใจและยืนคุยกันอย่างสนิทสนม
พอทั้งสองคนนั้นเห็นเข้า ต่างก็หน้าตาซีด!!!..แล้วผู้ชายคนนั้นก็รีบขอตัวกลับทันที
"เพื่อนที่ทำงานเก่าเค้ามาเยี่ยม"ภรรยาบอกเขา
"อืม...หน้าตาเหมือนเด็ก(ลูก)เลยนะ"เขาตอบด้วยสีหน้าปกติ
เมื่อเขาบอกไปเช่นนั้นดูท่าทางภรรยาเขาตกใจมาก...แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ เพราะเขาตั้งใจไว้ตั้งแต่ต้นแล้วว่าจะอยู่ดูแลภรรยาจนกว่าจะออกจากโรงพยาบาล....




วันอาทิตย์ที่ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2554

รักเธอ


เมื่อคุณ.....ปิ๊งๆๆๆเธอ
.......เมื่อคุณ......สนใจเธอ
..............เมื่อคุณ......ชอบเธอ
และเมื่อคุณ........"รักเธอ"

จะทำอย่างไร????.....ถ้าคุณไม่กล้าบอกเธอ
เพราะกลัวว่า....ถ้าบอกแล้วเธอจะโกรธ
เพราะกลัวว่า...ถ้าบอกแล้วเธอจะไม่คบ
..................หรือจะด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่
ถ้าสิ่งนั้นมันเป็นความรู้สึกจริงๆที่มาจากใจ........
........มันยากที่จะเอ่ยค่าว่า...."รักเธอ"

กลุ่ม Social network
กลุ่ม"รักเธอ" มาเป็น "กลุ่มบ้านรักเธอ"
พัฒนาการมาจาก.......จุดเล็กๆที่เรียกว่า....."รักเธอ"

วันพุธที่ 10 สิงหาคม พ.ศ. 2554

นานมาก


กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว
นานนนนนนนนนมาก
นานจนจำไม่ได้..........
................................

จบแล้วครับ