วันศุกร์ที่ 19 สิงหาคม พ.ศ. 2554

โชคดีนะ(รักขมตอนที่3)

รุ่งเช้าเขาบอกยายและภรรยาว่าจะไปบ้านที่ต่างจังหวัด
เขาทำตัวปกติเหมือนทุกวัน....
หลังจากดูแลลูกสาวและพาลูกนอนกลางวันหลับแล้ว
เขาอาบน้ำแต่งตัว จัดเสื้อผ้าสี่ห้าชุดใส่กระเป๋า โดยมีภรรยาคอยช่วย
"จะกลับมาเมื่อไร"ภรรยาถาม
"มาเมื่อไรก็เจอเมื่อนั้นแหละ"เขาตอบ
เขาหันไปดูลูกสาวที่ยังนอนหลับอยู่....ในใจบอกว่า"พ่อไปก่อนนะ"
ก่อนออกจากบ้านเจอป้าแต๋วยืนดูอยู่ "ฝากดูแลลูกสาวด้วยนะป้าแต๋ว"เขาบอก
ภรรยาถือกระเป๋าออกมาส่งที่ประตู

เปล่าเลย..เขาไม่ได้ไปต่างจังหวัด
แต่เขาไปหาพี่สาวที่ฝั่งธน....
และก็ไปทำงานตามปกติทุกวัน
เวลาผ่านไปประมาณหนึ่งเดือน......
ด้วยความคิดถึงลูกสาว เขาจึงโทรศัพท์ไปหา
"หวัดดีครับยาย ผมเอง"เขาทักทายเมื่อรู้ว่าคนที่มารับสายคือยาย
"หวัดเหรอลูก..อยู่ที่ไหน ทำไมไม่กลับบ้าน"
"อยู่กรุงเทพฯครับยาย"
"ทำไมไม่กลับบ้าน กลับมาเถอะ ฉันไล่มันออกนอกบ้านไปแล้ว"ยายเล่าให้เขาฟังว่า ยายอายชาวบ้านเค้าก็เลยไล่ภรรยาเขาออกจากบ้านโดยมีชู้มารับไป อุ้มลูกไปด้วย.....
"กิ่งอยู่ไหมครับยาย"เขาถามถึงลูกสาวของเขา
"ยืนเกาะขายายอยู่นี่แหละ อ้าว...คุยกับพ่อสิ"
"อาโหล...พ่อหรอ..พ่อจ๋า..หนูคิดถึงพ่อ...."
....................................................................

ยายเล่าให้เขาฟังว่า" หลังจากที่ไล่ลูกสาว(อดีตภรรยา)ไปแล้ว ไม่นาน...ลูกสาวแกก็กลับมา หน้าตาและตามตัวมีรอยพกช้ำไปหมดเพราะโดนสามีซ้อมไม่เว้นแต่ละวัน ยายบอกว่าสมน้ำหน้ามันอยู่กับเขาไม่เคยด่าหรือทำให้เจ็บแม้แต่น้อย ตอนนี้มันเลิกกันแล้ว........."

เด็กคนนั้นใช้นานสกุลของเขา ....!!!
อยู่กับพ่อแท้ๆแต่ไม่ได้ใช้นานสกุลพ่อ..!!!

เวรกรรมไวจริงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ให้ทุกข์แก่ท่าน ทุกข์นั้นถึงตัว

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น